تکرار رژیم‌های گرسنگی و پرخوری‌های پی در پی، عامل افزایش وزن مفرط می‌شود که انباشتگی چربی‌ها را در هر رفت و برگشتی بیش از پیش می‌سازند، چرا که سیستم‌های حیاتی بدن انسان در پاسخ به کمبود شدید مواد غذایی مقاومت در برابر کاهش چربی‌ها را آغاز می‌کنند.
ادامه یافتن تحمل گرسنگی باعث می‌گردد فرمان‌های ژنتیکی مرکز کنترل سیری و گرسنگی را به ایجاد ولع خوردن وا دارد تا به هر ترتیبی که شده فرد ماده قابل خوردنی را به چنگ آورد و هم‌زمان با این تغییرات برنامه، سوخت و ساز بدن را نیز کاهش می‌دهد تا ذخایر انرژی بدن بیشتر شود.
در اثر بکار افتادن این مکانیسم حفاظتی قسمتی از عضلات نیز به تحلیل می روند تا از یک طرف از مصرف انرژی توسط عضلات کاسته شود و از طرف دیگر از پروتئین‌های عضلات مصرف شده، گلوکز مورد نیاز مغز ساخته و پرداخته شود.
نتیجه این روند مقاومت بدن در برابر کاهش وزن علیرغم نخوردن غذای زیاد است و همچنین افزایش بیش از پیش چربیهای دور کمر و شکم!!!!
